خارش

همیشه خداوندی هست که در هنگام ارامش، خواب را از چشمان بگیرد و اضظراب و دلپریشی نصیب کند
تا چندی بعد با ذکرش تطمئن القلوب شویم و باز به حالت عادی برگردیم
گمان ساده مبرید این چرخه تا روزی که جان همچو بادی از معده، کالبد را ترک کند ادامه دارد

دنج

دخترکی بی پرده در حجله خون میبارید

مردش بلند شد ...

مردانه بیرون رفت ...

به انان که پشت در ایستاده بودند،

گفت : زن من یک زن ست .... زنی به تمام معنا ...

و پاگوش ها هل هله سر دادند ....

مغز کرم خورده

هميشه به سايه خودش هم شک داشت

پي برده بود که کاسه اي زير نيم کاسه هست

تا اينکه يه روز زنش رو تو اغوش سايش ديد

باید پارو نزد وا داد

دیگه نم نم وقت رفتنمه
از این دیار و خاطره هاش
سردی ها و گرمی هاش
قد تموم روزهای خوب و بدش لبریزم از دلهره
کی دوباره میتونم ببینم این شهر رو؟ نمیدونم
خیابونا، پارک پرستار، خانه هنرمندان ، تاتر شهر و همه دلمشغولی هایی که منو واداشت تا عاشق این شهر بشم
نمیدونم دور دیگه انتخابات دور از خونه چه حسی دارم
نمیدونم وقتی دوباره جنبش به جنبش بیفته و من دور باشم چه حسی دارم
همه اینا شده بغضی که میخواد خفم کنه
خونه پرش تا یه ماه و نیم دیگه گرمای 40 درجه این شهر خیسم میکنه
بعدش باس تو سرمای سگ کش اون ور دنیا دلم رو بسپرم به گرمی خاطرات
هیچی تعقیر نمیکنه فقط من نیستم همین، همین هیچ بزرگ