Saturday, July 24, 2010

خارش

همیشه خداوندی هست که در هنگام ارامش، خواب را از چشمان بگیرد و اضظراب و دلپریشی نصیب کند
تا چندی بعد با ذکرش تطمئن القلوب شویم و باز به حالت عادی برگردیم
گمان ساده مبرید این چرخه تا روزی که جان همچو بادی از معده، کالبد را ترک کند ادامه دارد

4 comments:

مهتا said...

این از دیانت ما هست نه از ذات خدا

خـــآتون خـــآموش said...

خب امروز خدا تو کدوم موده ؟؟ دلپریشی یا تطمئن القلوب؟؟؟؟

گلناز said...

خدا ؟ مگه هنوز هستش؟

pary said...

sakhtish ineke to hamun ezterab ye omidi bet mide o dobare hamunam azat migire nemizare ye ruz ham ba on omid delkhosh bashi