Saturday, July 24, 2010

خارش

همیشه خداوندی هست که در هنگام ارامش، خواب را از چشمان بگیرد و اضظراب و دلپریشی نصیب کند
تا چندی بعد با ذکرش تطمئن القلوب شویم و باز به حالت عادی برگردیم
گمان ساده مبرید این چرخه تا روزی که جان همچو بادی از معده، کالبد را ترک کند ادامه دارد